دوتا پست در یک روز!

امروز یکی دیگه از دختر عموهام مهمونی بزرگی در یک رستوران شیک دعوتمون کرده بود.البته فقط من وحاجی .منظورم اینه که بچه هامون دعوت نبودن..اینم دیگه تو شهر ما رسم شده،که از یک خونه دو نفرو میگن وبقیه را نه.وقتی ما بچه بودیم مهمونیها همه تو خونه بودوهمه جا هم ما همراه خانواده میرفتیم.بعد که فامیلها بیشتر وبیشتر شدومهمونیها در بیرون وبا هزینه  زیاد،دیگه کم کم از بچه ها فاکتور گرفتن.مگر اینکه فامیل نزدیک باشه.منم دلم نمیاد خوم برم وحسابی بخورم وبچه ها بمونن ومعمولا وقتی جایی دوتایی دعوت باشیم برای بچه ها هم حسابی تدارک میبینم یا از بیرون میگیرم.امروز عصر هم بعد از نوشتن پست قبلی وتماشای سریالهای موردعلاقم (برگریزان و در قلب من )رفتم از بیرون برای بچه ها غذا گرفتم وخودم با خیال راحت رفتم رستوران .اونم پیاده.وبه حاجی هم گفتم خودش بیاد وقتی داشتم میرفتم یاد روزهایی افتادم که وقتی میخواستم برم مهمونی همش استرس اینو داشتم که عصر درست سر بزنگاه این خواهرشوهرم میاورد ،سه تا بچه شو بدون هماهنگی قبلی ولو میکرد خونه ما .عین بچه بی صاحب.تازه بعد از مهمونی هم آخر شب عوض اینکه بیان بچشونو بردارن  وبرن خودشون هم میومدن برای صرف چای واحیانا بقیه پزیرایی. ودرضمن با حضور والده گرامی............

برای همین وقتی  من جایی مهمون بودم باید هم خونه ام آماد ه باشه هم شام برای  هفت تا بچه درست میکردم .

ای خدا شکرت که از دستشون خلاص شدم.فردا هم دختر جاری دعوتمون کرده ولی حاجی مثل مهمونیهای دیگر فامیلاشون گفته هر جا مادر وخواهروبرادرم باشه من نمیرم.اصلا باور نمیکنم که این مرد همونی هست که سالها خودشو میکشت برای این آدما......دیگه حاجی صداش دراومده...چراغارو خاموشنم وبخوابم...شب بخیر